Jaén is een dooreis stad. Na een nacht in een goed hotel gaan we door naar het plaatsje Chachapoyas, thuis van de Chachapoyas (People of the Cloudforest), zo´n vijf uur rijden van Jaén. We nemen kleine ´collectivos´ (een gewone personenauto), waar plek is voor vier pasasagiers, maar we hebben er ook met zijn zevenen in gezeten. We reizen met een leuke oude dame in bloemetjesjurk en haar familie naar het plaatsje. Rens zit knus bij haar of zij eerderbij hem. Het is een schatje, maar ze houdt werkelijk niet in als we een bocht ingaan. Met haar volle gewicht beukt ze lekker tegen het Rens-kussen.Een gezellige tocht en een beurse arm rijker komen we aan in Chachapoyas, op zo´n 2300 meter hoogte. We checken in bij een hotel, een mooi oud spaans koloniaal huis, en boeken een toer naar het fort van Kuelap, een van de belangrijkste redenen dat we hier naartoe zijn gegaan.

Kuelap is schitterend. Een pre Inca fort, gebouwddoor de Chachapoyas, waar de koninklijke familie gewoondzou hebben, maar er zijn weinig feiten en veel theoriën. Hoog bovenop een bergkijktdit fort uit over de vallei.

De volgende dag besluiten we een dagwandeling te maken naar Levanto, waar onder andere de Yalape ruines staan. Met de verwachting van een soort tweede Kuelapklimmen we de heuvel op. Het is een pokkeklim door akkerland en modder. In tegenstelling tot Kuelap is Yalape volstrekt overgroeid met van alles en nog wat en uiteraard ook braamstruiken. Na veel geploeter (wat we zien komt niet overeenmet de beschrijving van de Lonely Planet en we zullen tochergens wat gemist hebben dus laten we nog even verder ploeteren) zienwe uiteindelijk ietsje meer. We willen terugnaar Chachapoyas over een oudIncapad. We weten alleen niet waar en na een uur zoeken hebben we het pad te pakken. Het begint mooi maar verandert al snel in een modder en koeienpoep pad, met 9000 kruisingen waarbij niet wordt aangegeven wat nu het pad is. ook jammer is dat boerkes her en der het pad hebben opgebroken om hun eigen huisjes te bouwen (hoewel volkomen in stijl met hun spaanse conquistador voorvaderen). Na vele detours met meer modder, koeienpoep engescheld weten we tochonze weg terug te banen. We houden vervolgens maartwee rustdagen, gevuld met lezen, slapen, de wasdoen en ´Friends´ kijken.

Door naar Chiclayo! Een grote hub diegelukkig iets minder druk is dan we dachten. We boeken een tour naar verschillende sites. We doen Tucume (een site rond 800 CE gebouwd door de Lambayeque oftewel Sican cultuur, hoewel de Chimú en de Inca hier ook hebben gewoond), Sipan (Moche cultuur) en het Museum van Sipan aan. De bouwwerken zijn gemaaktvan adobe stenen (modder, stro en drogen in de zon) waardoor vandaag de dag veel weg geerodeerd is. Het lijkensoms net gewone heuvels, echter, hier en daar zijn stukken gave adobe te zien. Tucumeis een complex met 26 pyramides. Sipan is de kleine site waar graven zijn gevonden die niet leeggegrafrooft zijn en in het museum van Sipan is alles prachtig tentoongesteld, met als hoogtepunt de tombe van Senor de Sipan. Het aardewerk, de metaalbewerking en het textiel is vanbijzonderhogekwaliteit. Het museum is een aanrader.

Chiclayo isniet een lekkere plek om lang tehangen. Tis soms net of je in een oorlogsgebied rondloopt, zo kapot en afgebladderd is het. Wegaan naar de kust, naar Trujillo en dan naar het kustplaatsje Huanchaco. We boeken de bus. We worden er weer aan herinnerd dat ´doce´ niet hetzelfdeis als ´dos´ en we missen de bus (dat ligt natuurlijk niet aan ons, maar aan het peruaanse accent). Gelukkig kunnenwe nog een bus later nemenen komen aan het deoase van rust die Huanchaco heet. Hier is het relaksen en een goede uitvalsbasis om meerruines te bezoeken.