Van de warmte in Buenos Aires naar de koelte van Ushuaia. Een (te) vroege vlucht, een korte nacht en met een brak hoofd een tent opzetten. En dan nog op zoek naar koffie... Maar dan sta je ook mooi in het bos; we hoeven maar even een helling op te lopen en je hebt zicht op het Ushuaia en het Beagle kanaal. Hoewel Ushuaia ons pitoresk in de oren klonk, bleek het een snel groeiende stad te zijn waar cruiseschepen aanmeren met hordes toeristen die de stad overspoelen. De wandeltochten buiten het stadje maken echter veel goed. Wandelen naar Glaciar Martial (gletsjer) was een goede inkomer. Gisteren een prachtige tocht gemaakt door Tierra del Fuego (Vuurland), langs de kust van het Beagle kanaal; kristalhelder blauw water, ruige toppen met sneeuw en lenga bossen.

Vandaag zijn we doorgevlogen naar El Calafate. Dit betekent niet ´De weg van de Fee´, zoals Rob dacht, maar is vernoemd naar een plaatselijk besje, waarvan beweerd wordt dat als je hier van eet je weer zal terugkeren naar Patagonie. Toch nog iets magisch! Bij het inchecken was Rens uiterst verbaasd dat je geen vuurwapen in je handbagage mocht meenemen (dit stond op een bordje bij de incheckbalie). Gekscherend roepen dat je het belachelijk vindt dat dit niet kan, wordt niet gewaardeerd en Rens werd vermanend op de vingers getikt door een Argentijnse beambte. Duly noted.

Onze tent staat weer in dit toeristenoord, met name populair vanwege de Perito Moreno gletsjer die vanuit hier makkelijk aan te reizen is. Morgen maar eerst eens oerhollands fietsen, de pampa´s op.